Nu pas dertig, dan ál zestig

Dit jaar word ik dertig. De reacties daarop zijn redelijk eenduidig 'oh neen dertig jaar, poeh, wat een leeftijd, nu begint het volwassenleven, heb je er moeite mee?'

Moeite? Moeite met wat? Waar hebben zij het over? Ik vind het juist leuk. Jarig zijn is geweldig en ik ben altijd nieuwsgierig wat een jaar mij brengt. Ik geniet van nu en van de wereld van nu. Terwijl ik geniet van nu komt een levensvraag op mijn pad 'hoe zie jij het leven over dertig jaar?’ Whaaa, wat een vraag! Hoe zie ik het over dertig jaar??? Geen idee! Ik word nu net dertig! Dertig jaar verder ben ik al zestig, voor mij wel een leeftijd waar ik nu van schrik.

Dertig jaar ouder... Als ik nu terug kijk op de afgelopen dertig jaar realiseer ik mij hoeveel en hoe snel de wereld verandert. Ik ken nog het tijdperk zonder internet, ik weet hoe het was om 'in te bellen', om even te msn’en, niet te lang natuurlijk want ik hield wel de telefoonlijn bezet en mijn broers en zus wilden ook nog even ‘online’. Nu ben ik dag en nacht live. Ik kan de wereld op de voet volgen. Ik zat in Nieuw Zeeland en miste geen moment van wat er in Nederland gebeurde.

Ik zat in Singapore en zag en sprak met mijn zus met haar dochtertje van een paar uur oud.

We kunnen nu al zoveel waardoor ik moeilijk kan bevatten hoe het over dertig jaar is. Als deze verandercurve de stijgende lijn blijft houden ga ik over dertig jaar nooit meer op visite maar ben ik aanwezig als hologram. Heb ik nooit meer een telefoon op zak maar een chip in m'n oor. Een andere chip in m'n lichaam scant mij iedere dag en geeft aan welke voedingsstoffen ik nodig heb. Ik krijg een seintje wanneer ik moet bewegen of als een 'vijand' in mijn lichaam is gedetecteerd. Universiteitsgebouwen bestaan niet meer, les volg je louter digitaal vanuit een plek naar keuze.

Over dertig jaar is autorijden niet meer vermoeiend en tijdrovend, het biedt juist een moment van ontspanning of het fungeert als werkplek. De woorden files en auto-ongelukken kennen we niet meer aangezien auto’s met elkaar communiceren en op elkaar reageren.

Over dertig jaar is er maar één wereldtaal, wij spreken dan allemaal Chinees.

Over dertig jaar......

Het is een gegeven dat de wereld over dertig jaar totaal afwijkend gaat zijn van de wereld waar ik nu geniet. Het gaat mij verbazen, het gaat mij uitdagen, het gaat mij laten wensen naar vroeger maar het zal mij ook zeker laten genieten van de wereld van dan.