Wat ik leer van een pandabeer?
Wat een heerlijke dag vandaag! Een dag vol verandergekte in Burgers Zoo. Vandaag mooie lezingen gehoord en workshops bijgewoond bij het congres organiseren, adviseren en begeleiden met het thema ‘verandergekte’.
En wat neem ik mee van deze dag vol visies, overdenkingen en inspiratie? Met name wat wij als mensen, veranderaars, organisaties kunnen leren van de natuur en van dieren.
Van een pandabeer bijvoorbeeld. Een echt roofdier, alleen deze eet geen vlees maar planten. Bamboe op precies te zijn. Nou wil het geval dat de natuur de pandabeer niet geschapen heeft met de ‘juiste klauwen’ om die bamboe te kunnen ‘plukken’. En wat doet de natuur? Die begint niet helemaal opnieuw als het niet helemaal goed is. Nee, die bouwt voort op wat al bestaat. Zo wil het dat de pandabeer ’s klauw een extra ‘kootje’ kreeg door een vergroeiing van het polsgewricht. En met dat ‘kootje’ lukt het de pandabeer wel om die bamboe te plukken. Of het echt handig is, nee. Maar het werkt wel. En dat geldt vaak ook voor onze ‘grote mensen’ wereld. Iets hoeft niet perfect te zijn. Iets hoeft niet persé van nul af aan opnieuw opgebouwd te worden om te veranderen. Iets kan goed door ontwikkelen, als het maar werkt.
Ook van een hele zwerm vogels - die we allemaal wel eens door de lucht zien dansen – kunnen we wat leren. Ook daar zit een les in voor ons. Die vogels vliegen namelijk volgens drie eenvoudige regels. En toch is dat niet het succes van die mooie ‘danspartij’. Nee, het succes zit hem in het feit dat slechts een paar ‘leidende’ vogels juist die regels doorbreken.
Twee mooie inzichten, waarin de natuur een mooie spiegel kan zijn voor onze verandergekte! Inzichten waar ik dankbaar gebruik van ga maken als ik organisaties adviseer over of begeleid bij veranderingen! Dank zoöloog Eric de Blok, voor je inspiratie vandaag!
